بررسی تأثیر میراگرهای الحاقی در پاسخ دینامیکی سازه های جداسازی شده ی لرزه یی تحت اثر زلزله های حوزه ی نزدیک و دور

جداسازی لرزه یی به منزله ی یک رویکرد نوین کنترل غیرفعال سازه قادر است به طور چشمگیری پاسخ سازه را در حرکات قوی زمین کاهش دهد. عملکرد این سیستم ها در زلزله های حوزه ی نزدیک، که حاوی شتاب هایی با محتوای بسامدی بالا و پالس های بلند هستند، با تردید روبرو است. به کارگیری میراگرهای ویسکوز در تراز جداسازی، یکی از راهکارهای ارائه شده برای بهبود عملکرد این سیستم ها در زلزله های حوزه ی نزدیک است. در این نوشتار، تأثیر مقادیر مختلف میرایی الحاقی از ۵٪ تا ۴۰٪ در سازه های جداسازی شده تحت زلزله های مختلف در نرم افزار a b a q u s مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داده است که افزایش میرایی الحاقی در شتاب نگاشت های حوزه ی نزدیک، جابجایی تراز جداسازی را کاهش می دهد، اما سبب افزایش جابجایی نسبی طبقات و شتاب طبقات می شود. در حالی که افزایش میرایی الحاقی در تحلیل های تحت شتاب نگاشت های حوزه ی دور سبب کاهش جابجایی تراز جداسازی، جابجایی نسبی طبقات، و افزایش شتاب طبقات می شود.